Çocuğunuzun hiç arkadaşı olmadığını ya da çok az arkadaşa sahip olduğunu fark etseniz bile bu onun ille de mutsuz ya da yalnız olduğu anlamına gelmez. Ancak tabii ki bunun böyle olup olmadığını anlamaya çalışmanız gerekir. Çocukların farklı ihtiyaçları olduğuna dikkat çeken çocuk psikologu Laverne Antrobus, kimi kendini çok sayıda arkadaşla iyi hissederken, nadirde de olsa kimisinin yalnızken mutlu olduğunu belirtiyor:

“Çocuğunuzun kendi ihtiyaçlar hiyerarşisi içinde arkadaş sahibi olmayı nereye koyduğunu ve bunun onun için ne anlama geldiğini kontrol etmek bir anne baba olarak size bağlıdır. Belki de kendi kendine yetebilecek durumda olduğu için arkadaşının olmaması onun için o kadar da önemli bir mesele değildir. Eğer böyleyse endişelenmenize gerek yok. Ama belki de çocuğunuz istenmediğini ya da hatta sevilmediğini düşünüyor olabilir. Bu düşünceleri yüzünden bir tür yalnızlık hissediyor olabilir. Çocuğunuza arkadaş sahibi olmanın iyi bir şey olduğu mesajını vermek istiyorsanız, kendi arkadaşlıklarınızdan bahsedin. Arkadaşlarınızı nasıl seçtiğinizi, onların size neler kazandırdığını ve aile dışında sırdaş olabileceğiniz ve güvenebileceğiniz birilerinin olmasının size neler hissettirdiğini sohbet ederek ona anlatabilirsiniz.”