Yoksulluğun sınırından turuncu baktı çocuk,
Omuzlarında küskün bahçe duvarı,
Yarınlarında umutsuzluk.
Filelerinde kabuğuna sığmayan portakallar,
Başka çocukların babaları geçiyordu önünden,
Kirli kahkahalar dökülüyordu tütün sarısı dişlerinden,
Taş duvarlar kadar sağır,
Çamura saplanan gölgeleri kadar kördüler,
Elif gözlerin derinine gizlenmişti mahzunluk,
Görmediler.
Bir günlük hasretle kucaklarken çocuklarını,
Basıp mektupsuz yıllanan hasretin üzerine,
Babasızlığı çiğniyordu duyarsız adımları,
Düşünce/sizdiler.
Çocuktu işte,
Yoksa sığınır mıydı gözyaşı bulutlarına çare diye,
Karaçalılardan seken dağ rüzgârı batmasaydı ellerine,
Oysa zorunlu sığınmacıydı hazan yaprağına,
Ölümüne ezildiler.
Yüreğinin sınırında isyan büyüttü çocuk,
Masumiyetin şavkı vurdu kızıl umutlarına,
Akşam güneşine küskündü yalgın gözleri,
Süzülüp iki damla ağı artığı yanağından,
Derinlere indiler.
Uzatsa ellerini tutacak gibiydi,
Utançlı rengi ufku,
Kekre kokusu burnunu yakıyordu,
Fileler dolusu portakal,
Çok değil,
Birkaç adım öteden bakıyordu.
Masum isteklerinin sınırına yaslandı çocuk,
Sırtındaki derin taş izleri kadar soğuktu yoksulluğu,
İşte tam o sınırda yaralandı ruhu,
O sınırın tanıklığında pranga vuruldu özgürlüğüne,
İstemsiz büyüdü o sınırın aymazlığında,
Ağaç kabukları sırdaş,
Buzul kırıkları yoldaştı yüreğine.
Dikenli uykularında sanrılıydı kar beyazı düşleri,
Üşüyordu kimsesizlik sularında,
Biliyordu çocuk,
Babası kadar portakallar da uzaktı avuçlarına,
Payına düşen dünden bakmaktı bugüne,
Dokunmaktı,
Sararan bir resmin siyah beyaz gülücüklerine,
Payına düşen,
Koklamaktı yüreksiz portakal kabuklarını,
Suyunu çıkarırcasına sıkmaktı,
Var gücüyle.
Çaresizlik sınırında çoğalıyordu çocuk,
Kırağı dokunuşlu dökülürken zifiri karanlık,
Bahçe kapısına sıkışıp kaldı hayalleri,
Yoksulluğunu kovalar gibi koştu annesine,
Mutsuz bakışlarından hüzün sağıyordu,
Sitem mabedi gözlerine.
Duygularının sınırında duraksadı çocuk,
Söz etmedi ne portakal kabukları ne babasından,
Kahırlı avuçlarını da göstermedi,
Korkuyordu annesinin gecelere ağlamasından.