Umudunu kaybetmek nedir bilmem...
Ya da gülmemek... Solarız gülmesek...
Ağlarken bile bir yanımız hep ardından güzel şeyler gelecek der...
Bazen böbürleniriz, ardından utanırız böbürlenmemizden...
Hem büyürüz, yüreğimizi büyütürüz hem çocuk kalmaya çalışırız...
Çoğu kez köprü oluruz, yapayalnız... İnsanları bağlarız birbirine onlar üzerimizi çiğnerken... Gönül koymayız...
Sabrederiz, sabırla yarın gelecekleri bekleriz... Bazen kimse gelmez...
Bazen kimse gelmesin isteriz...
Hasret alnımıza yazılmış...
Özleriz, özleriz yüreğimizi parçalarız ve sonra oturur parçalanmış yerlerimize yamalar yaparız...
O yamalardan ışıklar sızar insanların yüzlerine... Yüreğimiz yüzlerine yansır... Ne kadar kalabalığız ve ne kadar yalnız...
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Bazen, delicesine yaşamak istiyorsun. Bazen, yok olmak. Bazen, çok şanslısın. Evindesin. Sıcak suyun, dolapta yiyeceğin var. Eve gelen bir hayat arkadaşın var. Bazen, en şanssız sensin. En sevdiklerinden biri ölüveriyor. Ölüm var yahu! Ya da senin yaşında bir arkadaşın ölüp giden, ya da tanıdığın bir çocuk. Bazen 'oh ben ölmedim' bile diyorsun aslında bilinçaltında.
Deliliğin ince çizgisinde onlarca kez gezin. Hiç bilmediğin bir yerde yaşaman gerekiyor bazen. En baştan başlıyorsun her şeye. Yaşamak lazım. 'Yaşamak' devam ediyor, sen duramıyorsun. Hiç görmediğin, fiziksel olarak ispatlayamadığın bir yaratıcıya inanıyorsun. Tuhaf. En karıncanın gözü sıkıntında bile ona sığınıyorsun. Bir bilinmezlik denizinde yüzüyor da yüzüyorsun. Kafana kazımışsın bir şey, annen baban hep öyle kalacak sanıyorsun ama bir bakıyorsun sen olmuşsun 30. Yaşlanıyorlar. Bir gün gidecek herkes. Sen şahit olacaksın. İçinde bir hayvan böğürerek can çekişiyor ama sen kahvaltı için yumurta kırıyorsun…
Mesela bir bebeğin oluyor. Sonsuza kadar yanında kalabilmek istiyorsun ama... Yok. Hep bir şeyleri seçerek, seçmediğin onlarca şeyde yitip gidiyorsun. Avucunda ebemkuşağı varken, istemiyorsun sevdiklerinden ayrılmak. O bilinmezliğe gitmek. Korkudan ödün kopuyor be! Her yeni güzel günde, herhangi bir zamanda gelecek, her hangi bir sona bir tane daha yaklaşıyorsun. Yaşam durmaz ki. Yok oluyorsun. Yaşamak istiyorsun.!
Renkler kusuyorum avuçlarıma. En güzel şeyde çakılı kalmak istiyorum ama... Olmuyor. Geceyi durdurabilsem, zamanı. Beren'in yanına yatsam. İbo'nun elini tutsam. Babam hep gazete okusa koltuğunda, Kitty ona sırnaşmış. Annem yemek yapıyor mutfakta, hep en güzel olduğu yerde. Alperen içerde müzik dinliyor. Banu, bir telefona bakar. Çakılsak sonsuza! Ne olur ki? Biz mi sığamayacağız şu dünyaya be!