Çocuklarımızla ne hissettikleri, ne istedikleri ya da neye ihtiyaç duydukları ile ilgili iletişim kurmak çok önemlidir, çünkü bu, hissettiklerinin belirli davranışlarla bağlantılı olduğunu anlamamıza yardımcı olur.

Aslında bu tür sohbetleri çocuklarımızla çok küçük yaşlarından itibaren yapmalıyız. Bunu yaparak, genelde birtakım davranışsal sorunları fazla büyümeden ve hatta daha ortaya çıkmadan engelleyebiliriz.

Çocuklar herhangi bir ortamda kendilerini çekingen hissedebilir ve bir grubun parçası olmak ya da başka bir çocukla bir araya gelebilmek için küçük tavsiyelere ihtiyaç duyabilirler. Bu nedenle çocuğunuza bir oyunu başlatmanın bazı yollarını gösterebilirsiniz. Ya da ona başka bir çocuğu oyun oynamak için eve çağırması için teşvik edecek tavsiyelerde bulunabilirsiniz. Çocuğunuzun sosyal becerilerinin gelişimine katkıda bulunmak için diğer çocukları oyun oynamaya davet etmek iyi bir yol olabilir. Arkadaşları eve geldiğindeyse eğer kaynaşmakta zorluk çekiyorlarsa, onlara ne yapacakları ya da ne oynayacakları konusunda da tavsiyelerde bulunabilirsiniz. Şayet çocuklar arasındaki hava mutlu ve uyumlu gözüküyorsa, birlikte ne kadar iyi oynadıklarına dair olumlu yorumlarda bulunabilirsiniz.

Zaman buldukça evde çocuğunuzla oyun oynamaya çalışın. Eğer rekabete dayalı bir oyun oynuyorsanız, kendinizi ona kaybetmeyi öğretmek zorundaymışsınız gibi hissetmeyin. Deneyimlerime göre 7–8 yaşına kadar olan çocuklar kaybetmeyi gerçekten kabullenemez ve kazanamadıklarında umutsuzluğa kapılarak gücenirler. Bu nedenle özgüvenini sağlayabilmesi için ona kazanma fırsatı verin. Zaten hayatının daha sonraki birçok alanında kaybetmeyi öğrenmek için sayısız fırsatı olacaktır.

Anne babalar olarak davranışlarımızla çocuklarımıza iyi rol modelleri olmak gibi bir sorumluluğumuz vardır. Ayrıca herhangi bir şeyin başkasının gözünden nasıl farklı görülebileceğini ve hissedilebileceğini anlayabilmesi için başkalarının yerine kendini koyabilme gibi bir yeteneği edinebilmesine, bu konuda bir duyarlılık geliştirmesine  yardımcı olmalıyız.